Mooie ideeën hebben of spannende plannen is super! Maar als er verder niets gebeurt blijven het gedachtenspinsels en blijft je werkelijkheid voortkabbelen zoals het al was terwijl de tijd rustig verder tikt. Er verandert pas echt iets als je stappen zet.
Eerder in de B.O.K.S.E.R.-methode heb je al moeite gedaan om:
– erachter te komen wat je niet wilt (B van Bewustzijn van het grote plaatje)
– te vinden wat je wél wilt (Oog op wat je het liefste wilt)
– dan duidelijk te kiezen om er wat mee te doen (Kiezen voor wat echt belangrijk is)
De frustratie komt vaak als er daarna niets gebeurt. Die groeit als je daar zou blijven steken, alsof je een uitgebreide voorbereiding hebt gedaan en de klus uiteindelijk niet doorgaat. Dat is niet hoe je werk gedaan krijgt en voelt vaak niet als nuttige tijdsbesteding.
Hoe dan wel?
Als je wilt dat je effect hebt en je dagelijkse werkelijkheid verandert, zal er iets in je spraak of acties moeten veranderen. Misschien is het heel klein en subtiel als het gedag zeggen tegen een portier en misschien ook wel zo groot als het bouwen van een wolkenkrabber. Zodra jij iets in je acties verandert, gaan dingen om je heen ook veranderen.
Wat voor mij bij Stappen zetten hoort:
– Aangeven aan anderen wat je niet meer wilt en wat wél, bijvoorbeeld een sociaal commitment uitspreken om meer doorzettingsvermogen te hebben als er wat tegen zit
– Stappen zetten in de grootte en de richting waarin je wilt gaan
– Balans vinden tussen onder andere doen en ‘zijn’, zoals hard werken en hard relaxen in het zonnetje
– Omgaan met twijfels, haperingen, tegenslag, terugval, stagnatie, zodat je in beweging blijft en zodat je op koers blijft. Dit gaat in combinatie met Evalueren en Kiezen. Hierover meer in volgende blog.
Wat is een van de grote uitdagingen bij het zetten van zulke stappen? De stress en vermoeidheid waar veel werkende mensen mee lopen. Dit zorgt er namelijk voor dat de braaf gelezen kennis en in cursussen geleerde theorie in de hersenen niet meer toegankelijk is.
Hoe is dat anders in de BO.K.S.E.R.-methode?
Hierin gaat het leren en keuzes maken vooral via impliciet leren in plaats van expliciet leren. Expliciet leren is vaak de standaard in volwassenenonderwijs waarbij er veel feitjes moeten worden geleerd, maar de hersenen daar niet goed meer bij kunnen als je onder stress staat, je moe bent of ouder wordt. Impliciet leren daarentegen gebeurt als we spelenderwijs leren of wanneer kinderen al doende een taal leren en werkt op de hersengebieden die je ook onder (werk)stress, vermoeidheid en ouderdom prima kan gebruiken.
Als je dan bij de nodige mentale lessen kan komen en daadwerkelijk stappen zet, dan gebeurt er niet alleen iets bij jou van binnen maar gebeurt er ook wat in de wereld om je heen. Je hebt bijvoorbeeld meer rust in je kop, nieuwe mensen willen met je samenwerken en je krijgt bijvoorbeeld je jaardoelen makkelijker gehaald. Met elke stap kom je weer een stukje dichter bij je grootste doel.