Soms gaat er van alles door je hoofd en helpt het om te filteren waar je op dat moment iets mee wilt. Hoe je dat kunt doen leer je soms door in een andere omgeving te zijn en goed op te letten wat je doet. Hoe maak je je keuzes en hoe kan die gedachtegang je in andere situaties ook helpen?
Op klimtrip zat ik in een heel andere dynamiek dan ik gewend was. De jongens hadden hun eigen type communicatie die in hoofdlijnen de hele reis zo zou blijven, waar ik niet altijd raad mee wist en waarvan ik me best afvroeg wat ik ermee kon.
Ergens deed het me denken aan een nieuwe sport, een nieuw land bereizen of een nieuwe stap in het bedrijf. Er komen nieuwe mensen, situaties en dynamieken op je af, je kan niet alles tegelijk leren en sommige dingen weet je überhaupt nog even niet van hoe je ermee om wilt gaan.
Na enige tijd merkte ik dat het piekeren en me blijven afvragen wat ik ermee moest me eigenlijk best moe maakte. Ik merkte dat het me hinderde om van het moment te genieten en plezier te hebben. Dat was het moment dat ik besloot te accepteren dat ik het gewoon even niet wist en dat dat even goed genoeg was.
Door dat besluit om dingen soms ook gewoon even te laten rusten zoals het is, kan ik dat nu ook in het dagelijks leven beter toepassen. Niet alle vragen door mijn hoofd willen per se een antwoord, ik kan beter kiezen of ik ergens actief op inga of niet en kan werk beter laten rusten tot een moment dat het beter in mijn ritme past. Op die manier geeft het de rust en aandacht die me helpt goed voor mezelf en mijn andere werk te zorgen.